We zien onze kinderen graag gelukkig. Een kind dat boos is, past niet bepaald binnen dit plaatje. Het is alleen wel iets wat erbij hoort. Waarom worden kinderen boos en wat kunnen de gevolgen zijn als zij zich niet mogen uiten? Welke boodschap zend je dan als ouder uit? Tot slot het allerbelangrijkste. Hoe ga je op een goede manier met je kind om als het boos is of een woedeaanval heeft?
Mensen accepteren boosheid over het algemeen niet. Een voorbeeld hiervan is het volgende gesprek dat ik een meisje op straat hoorde voeren met haar ouders: “Nu ben ik lief, hè?” Het meisje van een jaar of 3 zat op de nek van haar vader. “Ja, nu ben je lief”, bevestigde haar moeder. “Kon je dat maar altijd zijn. Dat zou fijn zijn. En als je boos bent, ben je gewoon stil”, voegde haar vader daar zachtjes aan toe. Het meisje zei vervolgens niets meer. De boodschap is duidelijk; als je boos bent, ben je niet lief. En als je toch boos bent, dan mag je dat niet uiten. Boosheid roept negatieve associaties op. Het is dus niet zo gek dat deze ouders zo reageerden.
Boosheid heeft een functie
Terwijl boos zijn een hele gewone emotie is die iedereen weleens ervaart. Een woedeaanval kan voor kinderen een vorm van communiceren zijn. Zo geven ze aan dat er iets mis is. Als je je dat realiseert, kun je er op een goede manier mee omgaan en hen hierin begeleiden. Door boos te worden, probeert een kind iets negatiefs te voorkomen. Hij of zij geeft daarmee zijn of haar grens aan. Ook kan het zijn dat je kind gefrustreerd is over iets, dat het overprikkeld is of verdrietig. Door een driftbui ontlaadt het kind zich. Zou hij of zij dat niet doen, dan kan het gevoelens op gaan kroppen en daar op den duur last van krijgen in de vorm van bijvoorbeeld stress, een laag zelfbeeld of somberheid. Je boosheid toelaten en er op een gezonde manier mee omgaan, kan zelfs helpen om stress of dagelijkse moeilijkheden beter te hanteren. Het is dus goed als je kind z’n vuisten balt, gaat stampvoeten en zijn of haar boosheid eruit gooit. Maar dan wel op een manier waarbij hij of zij zichzelf of anderen geen pijn doet.
Hoe uit jij je boosheid?
Net als bij volwassenen, is het ene kind sneller ontvlambaar dan het andere kind. Hoe ga jij om met boosheid? Ben je iemand die makkelijk tot 10 kan tellen als iets niet lukt of ben je snel aan het schelden? Jij bent hun voorbeeld. Dat betekent dus ook dat je zelf vertelt als je iets niet leuk vindt en niet ineens ontploft als je kind bijvoorbeeld boos is of niet luistert.
Wat doe je als je kind boos is?
Is je kind heel boos? Dan kun je bijvoorbeeld zeggen dat je ziet dat hij of zij erg boos is. Het liefst willen we dat kinderen het ons vertellen als hen iets dwars zit en dat het niet tot een uitbarsting hoeft te komen. Maar het is dus juist goed om die boosheid er eerst uit te gooien. Daarna kun je er met elkaar over praten wat er precies aan de hand was. Luister met aandacht. Probeer je in hem of haar te verplaatsen. Hoe zou jij je voelen als je in diezelfde situatie zou zitten? Een kind heeft niet de woordenschat van een volwassene en kan bepaalde gevoelens niet altijd goed onder woorden brengen. Het helpt om uit boekjes over emoties te lezen om zo de woordenschat van je kind uit te breiden. Zie voor voorbeelden van deze boekjes het blog: Hoe leer ik mijn kind omgaan met emoties?
Accepteer zowel de positieve als negatieve emoties, zonder het kind het gevoel te geven dat zijn of haar gevoelens verkeerd zijn of dat hij of zij zich ervoor moet schamen. Wat je kind voelt is niet goed of fout, maar gewoon hoe het is. Door dat te erkennen, neem je hem of haar serieus; je kind mag zijn wie het is en hoeft zich niet aan te passen aan anderen ten koste van zichzelf om aardig gevonden te worden.
Wil je je kind helpen grip te krijgen op zijn emoties? Pak dan nu je kans!
Voor de ouders die hun kind op een liefdevolle manier hierin willen begeleiden, heb ik de online mini training Grip op de emoties van je hooggevoelige kind en de online training Hooggevoelig opvoeden, ontwikkeld. Want met meer kennis en vaardigheden kun je je kind beter helpen, zodat hij of zij lekker in z’n vel zit.
Geschreven door: Christine Hemel | HSP- en kindercoach.
Andere blogs:
____________________________________________________________________________________________
Wil jij ervaringen uitwisselen over dit onderwerp met gelijkgestemden of wil jij weten hoe je je kind leert omgaan met zijn hooggevoeligheid? Dat kan in de Facebookgroep Hooggevoelige Moeders en Kinderen. Je bent van harte welkom!